Niestety nie mam zdjęć serwetki ze wszystkimi szpileczkami. To co widać na fotach to już upięte serwetki, które czekają aż wyschną.
Zaczynam upinanie zawsze od środka, potem brzegi a potem mozolne i cierpliwe upinanie w każdym okręgu, przepinanie szpileczek. Po prostu las szpileczek. Nawet ich nie liczę, ale na jednej pięknej serwecie policzyłam i było ich 250!!
Jednak dla efektu końcowego warto!!
Przecież zrobienie serwetki to "pikuś"
Troszkę się zdenerwowałam...
P.S. Dziękuję wszystkim odwiedzającym i zostawiającym komentarze. To zawsze miłe i sympatyczne.
Przypominam o akcji ZAMIAST NOWEGO MOTECZKA...
O tak masz rację, uwielbiam robić serwetki, ale upinać to już nie bardzo, a Twoje prace są bardzo ładne :)
OdpowiedzUsuńOj, wiem cos o tym! No i podpatrzylam, ze upinasz je na styropianie, prawda? Ze tez na to wczesniej nie wpadlam. Piekne serwetki, a tym co mowia "pikus".....no coz....radze sprobowac, skoro to takie latwiutkie. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńTak upinam na styropianie ;)
OdpowiedzUsuńMoże podeśle Ci 5 serwet na drutach?
OdpowiedzUsuńCzekają od kilku tygodni na upięcie....
Pikuś to chyba wyszydełkować ;) Upinanie, to już wyższa szkoła jazdy i... cierpliwości!
OdpowiedzUsuńA swoja drogą, 250 szpileczek - tyle nawet nie mam w domu.
Lacrimo!! Chyba bym się popłakała!! haha
OdpowiedzUsuń